UKAZANA RZECZYWISTOŚĆ
Przytoczmy przykład. Film Trzeba przejść przez ogień (reż. Gleb Panfilów, 1968) stanowi interesujący przypadek struktury polifonicznej. Jeżeli relacja między organizacją kinematograficzną i muzyczną wydaje nam się czymś zwykłym i naturalnym, to w tym wypadku obserwujemy zupełnie podobne kontrapunktowanie kinematografu i malarstwa. Akcja toczy się na tle szeregu rysunków, przez co wytwarza się skomplikowany system współodniesień. ów szereg dzieł malarskich nie tworzy jednolitego zespołu, są to spontaniczne rysunki bohaterki z czasów dzieciństwa, plakaty z okresu wojny domowej oraz ikony. Pierwszy komponent zajmuje miejsce centralne. Rzeczywistość ukazuje nam się dwa razy: tak jak wdzi ją kamera filmowa i tak jak postrzega ją naiwne spojrzenie „dziwnej” bohaterki.
Znalazłeś się tutaj dzięki poniższej frazie kluczowej: