Głębokie, nie wy­powiedziane, ale tkwiące w jego sercu poczucie krzywdy potęguje się. Jeżeli chodzi o bohatera podejrzanego o wyrządzenie krzywd, widz wbrew wszelkiej logice, jest przekonany, że chociaż oczyszcza się on z obydwu oskarżeń, to jednak nie może być przypadkiem, że ciągle ktoś widzi w nim krzywdziciela; niewątpliwie jest on złoczyńcą, tylko że jego ofiary błądzą gdzieś poza granicami filmu i, być może, do­ciekają przyczyny swoich cierpień u zupełnie innych ludzi, a nie u niego. Tak więc film utrwala za pomocą kamery i taśmy czas teraź­niejszy i wydarzenia rzeczywiste stają się fil­mowym opowiadaniem o tym, czego nie sposób zobaczyć, co jest ukryte w głębi pamięci i su­mienia.

Michał Frąckiewicz

Michał to imię, które zostało mi nadane przy narodzinach. Rodzice byli go pewni. Tak samo pewny jestem ja, pisząc swoje wpisy na tym blogu. Witam Cię, jestem Michał, a Ty czytasz bloga poświęconego tematom technicznym. Mam nadzieję, że lektura, którą czytasz Cię nie zawiedzie, i opuścisz tę stronę z uśmiechem na ustach!